Rondleiding

Mountainbiken heeft me nooit kunnen bekoren. Ik heb het eerlijk gezegd ook nooit geprobeerd. Valère (Dekens) doet niets liever. Zeker nu hij met pensioen is. Hij woont in het dorp waar mijn vader vandaan komt. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw leerde ik hem kennen. We waren samen gevraagd liedjesteksten te schrijven voor een zanger met een kleinkunstrepertoire. Een tekst hebben we nooit op papier gekregen. We zijn wel contact blijven houden. Als recensent (voor Het Belang van Limburg) besteedde Valère in de loop der jaren meermaals aandacht aan mijn dichtbundeltjes. En hij was (als Peter Schampaert) betrokken bij Oote. Gisteren heb ik hem een rondleiding gegeven in het Mergelland. Op de fiets. Aan de hand van wat hij me mailde, wist ik dat zijn gemiddelde op de weg nog lager ligt dan dat van mij. Zoiets overkomt me niet vaak. En wat mooi is: Valère laat zich door niets of niemand van de wijs brengen, hij blijft zijn eigen tempo fietsen. Ik stippelde een rondje van 65 km uit met enkele highlights, zoals het fietspad van Maastricht naar Eijsden, een stukje Mergellandroute, een tiental hellingen uit de Amstel Gold Race en het WK-parcours. In ruil daarvoor bracht Valère me al fietsend op de hoogte van de politieke en culturele stand van zaken in Vlaanderen. Tijdens de beklimming van de Loorberg een licht gehijgde uiteenzetting krijgen over de leegloop van het Vlaams Belang naar de NVA, is weer eens wat anders. Ik ga hier niet verklappen hoeveel uren we over die 65 km deden, maar gezellig was het zeker.