Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen er opduiken uit het verleden. Zo lijkt het toch. Sinds anderhalf jaar tref ik iedere laatste maandagavond van de maand vier heren met wie ik veel contact had in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw. In café De Tribunal nemen we de stand van zaken door. Na drie uur zijn er zoveel rondjes gepasseerd dat degenen die nog werken nodig naar bed moeten.
Vorige week kreeg ik (via Fietsvarianten) een mailtje van Wim V uit Bree. We zijn even oud en zaten als opgroeiende jongens in dezelfde Lierse kostschool. Wim, rondtoerend op een Colnago, wilde graag even bijpraten. We spraken voor vanmiddag af op een terras in de buurt van het veerpont van Dilsen-Stokkem. Het was veertig jaar geleden dat we elkaar hadden gezien. Nieuwsgierig, geamuseerd en verbaasd probeerden we er achter te komen wat er van elkaar geworden is. Soms werd er veelzeggend geglimlacht, gemijmerd en gezwegen.
Missiecollege (Paters van de H Geest) Lier 1964
Staand, derde van links: Wim
Zittend, uiterst rechts: ikke