Toertochten

In een (grote) groep of peloton fietsen is niet mijn sterkste punt, ik kan er in ieder geval niet van genieten. Cyclosportieven waar men met duizenden aan de start staat, zul je dan ook niet terugvinden op mijn verlanglijstje. Niet dat ik me niet aan de Marmotte zou willen wagen, maar dan het liefst in m’n eentje of met enkelen en op een andere dag. De tochten in de regio waar ik woon, fiets ik meer om sfeer te proeven dan om een prestatie te leveren. Klimmen-Banneux-Klimmen, Bilzen Classic, Vuelta Valkenburg, Amstel Gold Race, Limburg Mooiste, Steven Rooks Classic, Luik-Bastenaken-Luik, Acht van Munsterbilzen, Frans Schouben Memorial, Toertocht der Lage Landen, Cristal Alken Semi Klassieker: op één na allemaal ‘rustige’ tochten met genoeg ruimte om alleen of in een kleine groep te fietsen. Ook inschrijven op de dag zelf is merendeels mogelijk zodat ik het (goeie) weer kan afwachten. Wat die tochten (van 100 tot 160 km) gemeen hebben is dat de routes worden uitgezet in een mooi dan wel wielerhistorisch gebied. Ik heb geleerd mijn krachten te doseren. Finaal naar de klote gaan, ongehoord uit de wielen gereden worden of het spoor bijster raken in hoos- en hagelbuien: ik probeer het zo veel mogelijk te vermijden, ook al zijn het de beste ingrediënten voor een leuk verhaal.



Paul en Noël, fietsmaatjes in de Bilzen Classic