Tijdens de Mauer Tour vertelde een jonge Nederlandse historicus uitgebreid over de geschiedenis van de Muur. Bij en in een voormalige wachttoren kregen we onverwacht een rondleiding van de broer van de eerste Muur-dode. Het gaf de vijf uur durende tocht een nog indringender karakter.
De Berlin’s Best Tour was niet zo heftig, maar daarom niet minder interessant. Een Nederlandse student gidste ons langs de hightlights en liet ons bijzondere plekjes zien waar je als toerist normaliter niet komt.
De dag erna namen Paula en ik de fiets mee in de S-Bahn naar Potsdam. Daar peddelden we door het Neuer Park en rond de Heiliger See. Op de weg terug was het een hele kunst om met de fietsen in het juiste station uit de overvolle tram te geraken.
Er wordt overigens wat afgefietst in Berlijn. Op de weg, het fietspad, de stoep of het gras, het maakt niet uit, links en rechts wordt er ingehaald en een éénbaans fietspad wordt per definitie in twee richtingen gebruikt. Naast moderne singlespeeds zie je er opvallend veel racefietsen uit de zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw. Waar ze die vandaan halen is me een raadsel.
De automobilisten van Berlijn schijnen steeds meer te wennen aan de fietsers, maar voorrang verlenen ze pas als het écht niet anders kan. Volgens Paula ben ik één keer bijna ondersteboven gereden. Ik heb er niets van gemerkt: we waren gaan eten in Biergarten Prater en ik had een paar halveliters op.
Enkele foto's
