Vanmorgen hebben we fietsen gehuurd voor een rondje van veertig kilometer naar en langs de Biesbosch. Veel nevelige weilanden, veel grijze bomenrijen, veel dampig water. Alsof we door een schilderij van een droevige Dordtse meester fietsten.
Op weg naar huis, in de trein, hoorden we van mensen die uit een even somber Utrecht kwamen, dat ze twee uur vertraging hadden. Oponthoud omdat iemand zich voor de trein had gegooid. Op een ander traject scheen hetzelfde te zijn gebeurd.
Soms hangt er te lang te veel mist.
