De draaimolen

De mooiste herinneringen aan mijn kinderjaren hebben vrijwel allemaal te maken met de koers: de verhalen van coureurs en supporters in het werkhuis van mijn vader; de sfeer rondom de koersen in Godsheide, het dorpje waar ik woonde; de radio-uitzendingen tijdens de Tour; mijn eerste racefiets (op mijn elfde); de tochten met mijn vader. Nog steeds kijk ik het liefst naar de koers met de ogen van een jongetje dat net zijn Eerste H. Communie heeft gedaan. Toen ik een jaar of vier, vijf was stond er tijdens de jaarlijkse kermis een draaimolen op het kerkplein. Ik wilde niet in het vliegtuigje, de tank of de brandweerwagen, niet op het paard, de olifant, de tractor of de motor, nee, ik wilde alleen op het koersfietsje, keer op keer. Afgelopen donderdag was ik in Amsterdam aan het wandelen met twee dames die mij zeer dierbaar zijn: mijn eega en mijn kleindochter. In Oost kwamen we bij een kermis met een draaimolen uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. En wat zag ik op die draaimolen? Een koersfietsje! Het was een vreemde gewaarwording: stond ik zestig jaar later in hartje Amsterdam op het kerkplein van Godsheide!