Vanmorgen mijn jaarlijks Rondje Val Dieu gefietst. In Mesh gaan kijken naar het opgeknapte monument waarmee de bevrijding van Nederland, dit jaar driekwart eeuw geleden, wordt herdacht. De wereldoorlogen zitten voor mij hoe langer hoe meer samengebald in die nacht in 1977 dat ik met mijn vader in een Hasselts ziekenhuis waakte bij mijn opa van moederskant. Mijn grootvader vocht in 14-18 o.a. aan de IJzer, mijn vader zat in 40-45 in het verzet. Die nacht vertelde mijn vader hoe hij mijn opa in 1948 om de hand van zijn dochter vroeg. Toen dat was afgehandeld, werd de fles jenever op tafel gezet. Er waren veel borrels nodig om de oorlogsgruwel (voor even) doorgespoeld te krijgen. De nacht dat we bij hem waakten is mijn opa ingeslapen. Aan de oorlog word je ook herinnerd als je na de wonderschone klim van Le Heydt richting (het fort van) Neufchateau fietst. Daar heb je een prachtig uitzicht op het Land van Herve. In de abdij van Val Dieu ben ik, als ongelovige katholiek, uiteraard een kaarsje gaan aansteken. Mijn fiets heb ik gewoon mee de kerk in genomen, het mocht van de H. Maagd. Via Aubel en de Voerstreek terug naar huis fietsend, kon ik heerlijk mijmerend mijn zonden overdenken.