ligt iedereen hier
alleen op kop,
tussen rijen
dik applaus
danst men
ongenadig
soepel
naar de top
...
Tussen kerkhof en
monumenten
over kalk zweet
en glorie,
heuvel badend
in roem,
hier adem je
historie,
hier word ik
ook in het diepst
van mijn dromen
geen kampioen
...
Langs mergelgroeve en
Lourdesgrot, tussen kerkhof
en oorlogsmonument,
de Tour was hier, de Vuelta,
de Amstel Gold Race
en het NK,
hier werd om de regenboog-
trui gestreden, vaker dan
waar dan ook,
hier hebben Coppi en Bartali
elkaar vervloekt, hier speelden
Raas en C° met vuur, hier
trapte Gilbert een monsterlijk
verzet,
van heinde en verre komen ze
ter beevaart, de toeristen, hier
hijgen ze een zwaar gebed
...
Niet op de Mont Ventoux,
de Galibier, de Aubisque
of de Tourmalet,
niet op de Mortirolo,
de Stelvio, de Gavia
of de Angliru,
niet op de Kapelmuur,
de Muro di Sormano,
of de Mur de Huy,
niet op de Poggio,
de Jaizkibel
of de Redoute
maar hier passeerde
de Vuelta, hier
resideerde de Tour
hier ligt de finish van
een klassieker
hier werd gestreden
om de regenboogtrui
tot vijf maal toe:
op de Eddy Merckx
van alle heuvels
& bergen
trap ik me altijd
blijmoedig moe
...
Een afgesloten
Cauberg – na elf hellingen
niet echt een malheur
Miel Vanstreels
