Over het scheren van benen

Enkele jaren geleden schreef ik het rijmpje: wie gesoigneerd / wil pedaleren // moet hoe dan ook / zijn benen scheren. Het was uiteraard ironisch bedoeld.  Als wielertoerist heb je eigenlijk geen andere reden om je benen te scheren dan een esthetische (ijdelheid). Its just fashion schreef de Oostenrijker James Winterborn als reactie op bovenstaand (in het Engels vertaald) rijmpje, dat ik plaatste op de facebookpagina Solitary cycling. Er werd urenlang geliket en commentaar geleverd, want de meningen over het wel of niet scheren van benen door wielertoeristen zijn wereldwijd verdeeld. Dat beroepsrenners hun benen scheren om sneller te kunnen fietsen, om eventuele wonden (t.g.v. valpartijen) beter te kunnen verzorgen en ontstekingen bij het masseren te voorkomen, vindt iedereen logisch. Maar wielertoeristen! Vrouwen ja, maar mannen! En mountainbikers al helemaal niet! Men ging vrolijk met elkaar in discussie en sommige dames gooiden olie op het vuur. 'Clean shaved legs are just sexy,' aldus de Zuid-Afrikaanse Retha Rousseau. Een mooie quote kwam van Wainwright Jackson uit Washington D.C: 'No hair more speed!' En Mark Thompson uit Auckland liet weten dat hij weliswaar zijn benen niet scheert maar wel zijn snor waxt! Harige baardmannen zoals de Tsjech Peter Brandenberger claimen trots de titel 'least groomed cyclist'. Rest de vraag: scheer ik zelf mijn benen? Glad scheer ik ze niet, maar in de kortebroekmaanden ga ik er wel geregeld met mijn baardtrimmer in de laagste stand overheen. Kwestie van fatsoeneren. Omdat ik het mooi vind, en het lekker voelt!