Neef Job woont in Nijmegen. Hij is de zoon van een van de zes zussen van mijn eega. In 2012 liet hij zich tijdens een familiebijeenkomst ontvallen dat hij er over dacht om tochtjes te gaan maken met de racefiets. Omdat hij eerst wilde uitproberen of het hem zou bevallen, was hij op zoek naar een tweedehands véhikel. Ik had op dat moment een Trek en een Bianchi. De Trek was na mijn tuimeling, enkele maanden eerder in Freiburg, beduidend minder beschadigd dan ik zelf. Ik heb 'm aan Job gegeven, want elk fietsinitiatief in de familie moet aangemoedigd worden. Met een paar nieuwe wielen was de Trek weer helemaal hersteld. Mijn lijf had iets meer (tijd) nodig! Job kwam er al vlug achter dat hij zou blijven fietsen. Een tijdje later schafte hij zich een nieuwe racefiets aan. Het bedrijf waar hij werkt koppelt ieder jaar een goed doel aan een mystery mountain: personeelsleden zamelen geld in voor dat goede doel en beklimmen vervolgens (hikend, hardlopend, wielrennend of mountainbikend) een gerenommeerde col. Ze krijgen pas kort voor hun vertrek te horen waar de reis naartoe gaat. Op die manier heeft Job intussen de Stelvio, de Bonnette, de Timmelsjoch & Ötztaler en de Izoard aan zijn palmares kunnen toevoegen. Vorig jaar beklom hij tot tweemaal toe de Ventoux en afgelopen week trokken ze richting Andalusië, waar, in de Sierra Nevada, de 3400 meter hoge en 42 km lange Pico Veleta wachtte. 'Een niet te evenaren ervaring,' aldus Job. Ik geloof hem graag. Iedere keer als ik hem zie, moet ik weer even aan mijn Trek denken. En aan Freiburg.
