Zwartrjder?

Vandaag fietsen circa 15.000 wielertoeristen de toertocht van de Amstel Gold Race. Ik woon in Maastricht, heb me niet ingeschreven en wil toch een rondje gaan fietsen. Moet ik de drukte mijden en uitwijken naar België? Maar wat als ik een beetje Amstelsfeer wil proeven? Is dat onfatsoenlijk tegenover de organisatoren en de betalende deelnemers? Ben ik een zwartrijder als ik op de openbare weg in mijn thuisland op dezelfde dag in dezelfde richting pedaleer als de toerfietsers? Profiteer ik schaamteloos van een bewegwijzerde route en de vele vrijwilligers die het verkeer regelen? Ook als ik (uiteraard!) de verzorgingsposten negeer en ruim om de finish heen fiets? Ik vermoed dat de meningen verdeeld zijn maar ben toch zo vrij om me naar het parcours van de 100 km te begeven en op m'n gemak de blauwe bordjes te volgen. Ik ben vertrokken op het moment dat de officiële starttijd werd gesloten en blijk niet de enige die gewacht heeft tot het zonnetje Zuid-Limburg een beetje heeft opgewarmd. Wat ook opvalt is dat er heel veel fietsers zonder stuurbordje rijden, ik hoor rugnummerlozen praten met verschillende Hollandse en Vlaamse accenten! Allemaal niet betaald dan wel uitgeloot!? Een discutabel excuus voor mij als thuisfietser? Ik kan aansluiten bij groepjes die een voor mij doenbaar tempo fietsen, wat heerlijk is op de stukken vals plat met wind op kop. Op de heuvels raak ik die groepjes weer kwijt omdat ze moeten wachten op de traagsten onder hen. Want tot mijn verbazing (en geluk!) passeer ik (als talentloze ouwe man) op de hellingen menig jonge(re) wielertoerist. De kilometers vliegen naar mijn gevoel voorbij. Het Parkstadgedeelte van de route is prachtig, ik moet hier vaker komen. Na 75 km wordt het aanmerkelijk drukker omdat verschillende routes samen komen. Op de Fromberg fietst een lang gerekt peloton naar boven onder luid applaus van een grote schare fans. Moeheid begint de deelnemers parten te spelen, vooral op het steile gedeelte van de Koulenberg is er veel afstapverdriet. Nog redelijk fris en monter kom ik na 104 km, 9 beklimmingen en circa 1000 hoogtemeters thuis. Op mijn teller staat een gemiddelde van 23,1 km. Lag het aan het heerlijk lenteweer, de route, de sfeer, mijn leeftijd en/of mijn conditie, feit is dat ik zelden (of nooit?) zo van een toertocht genoten heb als vandaag!