In de buurt van Wylre komt een man van in de vijftig naast me fietsen. Hij vertelt dat hij op vakantie is in Valkenburg en van de gelegenheid gebruik maakt om herinneringen op te halen aan de Hel van het Mergelland, de Ronde van Limburg en Olympia's Tour. Vier keer nam hij deel aan het WK-veldrijden voor amateurs. Hij reed met Zoetemelk, Kuiper, Knetemann en Raas. In het peloton leerde hij de kneepjes van het maatschappelijk verkeer. Het kwam hem later goed van pas: hij heeft een bedrijf waarin hij vierendertig mensen aan het werk houdt.
Waarom hij de overstap naar de profs niet heeft gemaakt? 'Dan moest ik aan de pillen en dat wilde ik niet. Op een sinaasappel en een banaan, zo heb ik altijd gefietst.'
Na een half uur scheiden onze wegen. Ik kijk hem nog even na. Hij zit onwaarschijnlijk mooi en gezond op zijn banaangele fiets.
