Op de binnenwegen van Mallorca kun je ontspannen pedaleren. Slingerend tussen palm-, olijf-, vijgen-, sinaasappel- en citroenbomen hoef je je geen zorgen te maken om het verkeer: de automobilisten wachten geduldig tot er voldoende ruimte is om te passeren. Aan afwisselende parcoursen is er geen gebrek. Je hebt het glooiend binnenland, de kustwegen met hun weidse vergezichten en het echte klimwerk in het Tramuntana-gebergte.
We hebben het allemaal uitgeprobeerd. Paula zal onze bergetappe over de (10 km lange) Coll de sa Battala niet vlug vergeten. Niet alleen vanwege de prachtige landschappen waarin we voortdurend moesten klimmen en dalen, maar ook vanwege de geweldige klop van de hamer die ze kreeg aan het eind van de rit. Tijdens de andere tochten bleven we wat langer hangen in de dorpjes. Het fietsen door nauwe straatjes, het (vluchtig) bezichtigen van pleinen, kerken en kloosters, het rondsnuffelen op weekmarkten, het ongegeneerd 'mensen kijken' van op terrasjes: allemaal ingrediënten voor een heerlijk vakantiegevoel.
We maakten vier rondritten van 55 tot 75 km. Aansluitend, op de strandwandeldag van mijn ega, trok ik er een kleine 100 km alleen op uit, naar de in wolken gehulde Puig Major, met zijn circa 1000 m de hoogste col van het eiland.
We besloten onze vakantie met een dagje Palma, met het openbaar vervoer.
Het is bijna gênant om het te schrijven, maar binnenkort mogen we onze koffers weer pakken, voor de volgende trip. We horen tot dat uitverkoren groepje van 55-plussers, die vooralsnog en zo lang het duurt aan de goeie kant van economische en andere scheidslijnen zitten.
Enkele foto's.