Utrechtse Heuvelrug

Vanmorgen zijn Paula en ik om acht uur met de fiets op de trein gestapt. Joost, onze oudste zoon, wonend in de Domstad, zou ons een rondleiding geven door de Utrechtse Heuvelrug. Hij heeft er een rondje van 70 km dat dwars door bestaande routes als de Hollandse Waterlinie en de Lustwarande loopt.
We fietsten over autoluwe en -vrije wegen richting, langs of door Bunnik, Werkhoven, Doorn, Leersum, Amerongen, Maarsbergen, Doorn, Driebergen, Zeist en Bunnik. Het was een heerlijk rondje, zeker met het licht en de warmte van de zomerse zon. We zagen weidse weilanden, we doorkruisten geurige bossen, en waarempel, we moesten zelfs twee maal klimmen: op de Amerongse- en de Ruiterberg. Wat opviel was het groot aantal senioren op een stadsfiets of hybride. Zo kom je ze niet tegen in het Mergelland.
Aan het eind van de tocht bleven we hangen op het schitterende terras van een theehuis aan de oever van de Kromme Rijn. Ik heb het gevoel dat de zomer al maanden en maanden duurt.



Slot Zeist: bij gebrek aan een trapper-steun-steen.