De wielercarrière van Tom D.

Ponferrada 2014

Een mooie jongen, een jonge
god voor wie zich graag
in lyriek verliest,

alom de wielerhemel in
geprezen om wat hij
mogelijk nog meer
laat zien,

Tom is hot
Tom is cool
Tom rijdt de tijd
aan scherven,

met zijn talent & looks
laat hij harten & toetsen
sneller slaan

en ik, ik gun het hem,
ik gun het ons
zo zeer

dat ik soms
voor alle zekerheid
een wielerbede prevel
tot de Heer

...

Puerto de la Morcuera 2015

Terwijl we draaien en keren
op les Lacets de Montvernier

wordt Tom in de Vuelta
in en uit
het rood gereden,

op de flanken
van de Croix de Fer
huilt de hemel
met ons mee

...

Rio de Janeiro 2016 

Tegen de rijd rijden
is alleen voor ingewijden

is kilometers sterven
om eeuwigheid te verwerven

...

Verpleeghuis Klevarie 2016

Zap maar door zuster -
als euze Tom niet meefietst
hoeven we geen koers

...

Milaan 2017

Alle twijfels weg
gefietst - zijn hoofd en benen
hebben ons verhoord

...

Maastricht 2017

Tom vindt zichzelf geen held,
hij houdt niet van verering,

zelf zou hij nooit
voor een sportidool
gaan juichen
op de Maastrichtse
Markt,

hij vindt het werk
van artsen
veel belangrijker
dan zijn gekoers

maar zie, de hartchirurg
die mij met een paar
omleidingen
van mijn euvel genas

fietste een zomer eerder
in de Alpen
en droomde geregeld
dat hij Tom was

...

Bergen 2017

Dat is het dus - zo
hard trappen dat niet je lijf
maar de tijd verzuurt

...

Winter 2018

Beste T

Ik lees dat je je carrière al
geslaagd vindt, ook al win je
nooit de Tour,

in eigen land mag je dan
geschiedenis schrijven
met een zege

in het WK tijdrijden
en de Giro

maar is dat genoeg
om niet vergeten
te worden,
om niet in de marge
van het cyclisme
te belanden

over pakweg
vijftig jaar,

vraag is

wil je een Carlo Clerici
of een Jean Dotto zijn

terwijl Bartali, Bobet,
Gimondi en Lemond
je wenken,

beste T, laat het je gezegd
zijn door iemand

die al zestig jaar
geen deuk in een pakje
(smeltende) boter rijdt:

koersen doe je niet
voor vandaag of morgen,
koersen doe je
voor de eeuwigheid

...

Mei 2019

Het winnen van een grote ronde
is als het oplossen van een puzzel
met héél veel stukjes

aldus Tom,

Peter Winnen vindt het
een mooie vergelijking
en hoopt dat Tom onderweg
geen stukjes kwijt raakt,

als het Tom onverhoeds
niet lukt deze puzzel
op te lossen

doet hij mijn kleindochter
(van twee) maar na:

alle stukjes bozig
van tafel kwakken

en vrolijk zingend
een andere puzzel
pakken

...

De zomer van 2019

Welke memories is Tom
momenteel creating

overweegt hij serieus
een overstap
naar de Koningen 
van Ketonen

met wie zat hij laatst
op het terras van
In Kanne en Kruike

mag hij nu al
de pees leggen
op die knie,

zoveel vragen sjouwt
hij met zich mee,

geen wonder toch
dat ik hem een kaarsje
branden zag
bij de Sterre de Zee

...

Februari 2020

Misschien hebben we hem
te veel en te vaak
overspoeld
met onze dromen,

misschien hebben we hem
te veel en te vaak
en altijd ongevraagd
het juk van succes
opgelegd,

misschien hebben we hem
te veel en te vaak
het plezier in fietsen
ontnomen,

misschien hebben we hem
te veel en te vaak
gehinderd
bij het volgen
van z'n eigen dromen

....

Winter 2021

Als koersen net niet
of bijna wordt - hoe win je
dan tegen jezelf

...

Mei 2021

De gemiste zoon
keert terug in 't peloton -
vader Koers is blij

...

Emmen / Tokyo 2021

Benen vol hoop - zo
hard rijden tegen de tijd
heelt vele wonden

...

Etna 2022

Niks zo kloterig
als bergop uit je dromen
gereden worden

...

Juni 2022

Beste T

je hebt net via Instragram
laten weten dat je eind dit jaar
een punt fietst
achter je carrière,

je hebt geen zin meer 
om nog langer
een frustrerend pad
te gaan,

ook het volgen 
van een geduldige weg 
trekt je niet
omdat er geen garanties
zijn op succes,

't is mooi geweest,
met een helder hoofd
en een vermoeid lijf

kijk je trots 
& dankbaar
terug,

terecht

want op en naast
het parcours

was je een zegen
voor de koers

...