Vanmorgen ben ik met Albin, Paul en Nico, onze begeleider, in alle vroegte vertrokken voor een tocht van 125 km. Na veertig kilometer vals plat naar beneden mogen we in St Jean de Maurienne beginnen aan de beklimming van de Col de la Croix de Fer. Dertig kilometer bergop naar een hoogte van 2067m.
Ik geniet van het door een stralende zon beschenen landschap: het groen dat langzaam plaats maakt voor rotsen, de besneeuwde bergtoppen, de immense vergezichten. Paul fietst voor zijn doen uitstekend, Albin heeft duidelijk te weinig getraind.
De afdaling leidt ons naar de prachtige Vallèe de l'Eau d'Olle. Na een korte rustpauze in Allemont begeven we ons zwijgend naar Bourg d'Oisans. Daar duikt, onder een brandende zon, de Alpe d'Huez voor ons op. Dertien kilometer met een gemiddelde van 8,2%.
Paul en Albin gaan, zo zal blijken, een helletocht tegemoet. Zelf probeer ik zo gecontroleerd mogelijk te fietsen: letten op de ademhaling en vooral niet forceren. Naarmate de klim vordert wordt het uitzicht overweldigend. De hele tocht al heb ik een gevoel van intense dankbaarheid: dat ik in dit landschap fietsen mag!
Na een uur en een kwartier neem ik de laatste van de 21 bochten en fiets regelrecht de hemel in.
Nico, Albin, Paul, Miel