Twee jaar geleden, op pinkstermaandag, begaf een peloton van twintig Ritz-jes zich op weg richting Land van Herve. Op de hellingen van La Heydt en Remersdaal voltrokken zich vele varianten van fietsersleed: te laat schakelen, overmoedig beginnen, hartkloppingen krijgen, zich verslikken in losgeweekte nicotinefluimen, geparkeerd staan en te voet verder moeten.
Vorig jaar leidde ik de familie over het befaamde fietsroutenetwerk naar Haspengouw, Kempen en Maasland. Peter, de oudste van het grut, deed zich bij de eerste stop te goed aan Paterbier. In eerste instantie had het gerstenat op hem de uitwerking van amfetamines, later moest hij zich te rusten leggen in het gras. Zijn commentaar: 'Ik zag die struiken voor wasberen aan.'
Op Hemelvaart van dit jaar maken we er een 65 km lange Maas- en Molentocht van. De pils en de witte wijn zijn al koud gezet, de chinees hoeft maar afgehaald te worden.
