Molenhof

In Molenhof, het Maastrichtse zorgcentrum waar ik sedert 1979 in dienst ben, werken meerdere liefhebbers van de fiets. De meest getalenteerde is ongetwijfeld Fred (van de technische dienst). Hij schaatste drie Elfstedenkruisjes bij elkaar en liep ooit de halve marathon in 1u15. Jan (van de nachtdienst) is iemand die in Maastricht op zijn randonneur springt en (bij wijze van spreken) pas stopt als hij kan pootjebaden in de Middellandse Zee. Met Paul (van de facilitaire dienst) en Albin (d'n derecteur) ging ik naar de Mont Ventoux en de Alpen. Peter (ook al van de facilitaire dienst) kan gerekend worden tot de voorzichtige trimmers.
Eén van de markantste figuren waar ik ooit mee gefietst heb, is Herm. Hij was een tijdje actief als vrijwilliger in Molenhof en wilde graag met Albin, Peter en mij de 100 km van Limburgs Mooiste fietsen. Het was een koude Hemelvaartsdag, er waaide een gure wind en de donkere wolken voorspelden weinig goeds. Herm's outfit was opmerkelijk: sandalen, een korte leren broek, een gebloemd hemd (met een doosje sigaren duidelijk zichtbaar in het borstzakje) en een regenjack. De ketting van zijn ongepoetste mountainbike lag al jaren op de 48x16. Herm, die kaarsrecht op z'n fiets zat, stoempte er zeventig kilometer vrolijk op los. Toen kreeg hij een klop van de hamer. Bij de laatste controlepost ging zijn adrenaline nog even sneller stromen bij het zien van de gracieuze vormen van enkele jonge deelneemsters, maar daarna was het echt over en uit.