Ik heb vanmiddag vrij en aangezien het stralend zomerweer wordt ga ik de kruisweg fietsen. Ter bezinning, zoals vroeger, tijdens de retraites in de Goede Week. Een kruisweg van 100 km wordt het, door het land van wegkruisen en kapelletjes. Een kruisweg met 18 staties, waaronder de Brakkeberg, de Keutenberg, de Gulpenerberg, de Eijserbos.
En ik repeteer: Jezus wordt ter dood veroordeeld, Jezus neemt het kruis op zijn schouders, Jezus bezwijkt voor de eerste maal, Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder, Jezus wordt geholpen door Simon van Cyrene, Veronica droogt het gezicht van Jezus, Jezus valt voor de tweede keer, Jezus troost de wenende vrouwen, Jezus valt voor de derde keer, Jezus wordt van zijn kleren beroofd, Jezus wordt aan het kruis genageld, Jezus sterft, Jezus wordt in het graf gelegd.
Daarna moet ik nog 25 km met de Dode Man (!), de Sibbergrubbe, de Cauberg en de Geulhemmerberg. Als ik aan de afdaling naar Maastricht begin, bedenk ik dat het een half uur geleden angstaanjagend duister had moeten worden. Nou ja, wat betreft mijn kruisweg kan ik met Jezus zeggen: het is (bijna) volbracht.
Uit het SMAK Gent, naam kunstenaar vergeten.