In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw hadden mijn ouders een fietsenzaak in Godsheide. Vanaf mijn elfde werd ik tijdens de vakanties regelmatig naar de Gebroeders Verlinden gestuurd. Ze runden in Hasselt een groothandel en fabriceerden hun eigen fietsen onder de merknaam
Hastos. Als ik inzoom op Google Satelliet zie ik het gebouw aan de Maastrichterstraat weer liggen. Via een grote poort kwam je op een binnenplaats. Achteraan lag het werkhuis, rechts het magazijn. Daar stond een lange toonbank. Terwijl de gebroeders de bestelling klaar maakten, kon ik me vergapen aan de talloze foto’s van wielrenners die tegen een muur geprikt waren. Een bestelling bestond uit banden, trappers, spaken, zadels, remkabels, smeerolie en noem maar op. Met een nieuw (in bruin papier verpakt) frame over mijn schouder naar het vijf kilometer verderop gelegen Godsheide fietsen, was geen probleem. Volgens mijn vader kon je op een fiets met terugtraprem ook met één hand aan het stuur veilig thuis geraken.
Ik vermoed dat
Hastos lang voor de komst van internet ter ziele ging. Meer dan een afbeelding van een balhoofdplaatje is er niet te vinden. De gebroeders Verlinden herinner ik me als gedistingeerde vijftigers. Volgens mij stonden ze met hemd & stropdas achter de toonbank.
Enige tijd later, op de fiets in Hasselt: mijn herinneringen hebben me niet in de steek gelaten! In de Maastrichterstraat, tegenover de voormalige Post (weerspiegeld in het raam, op de onderste foto).
