Vandaag vanuit Maastricht het derde
Rondje Ritz gefietst, een familietoertocht waarbij iedere deelnemer
'iets' moet hebben met één van de tien Ritz-jes. Je kunt een zoon zijn, een schoondochter of een
echtgenoot (zoals ik), maar de vader of de broer van de
partner van de-zoon-van mag evengoed mee. En waar ze allemaal
vandaan komen: uit Beilen, Utrecht, Amsterdam, Nijmegen, Oirschot en
Haanrade. Gezellig was het andermaal. Ondanks de slechte
weersvoorspellingen hielden we het droog, meer nog, naarmate de tocht
vorderde scheen het zonnetje steeds weldadiger. Wat mij het meest
verbaast: dat schoondochters en nichten met weinig of geen fietservaring op
een racefiets met klikpedalen stappen, meteen in de gaten hebben hoe
en waar ze moeten schakelen en vervolgens met elkaar keuvelend alle
voorgeschotelde hellingen oppeddelen. De een zei tot voor kort dat we
niet moesten denken dat ze ooit zou fietsen, de ander jubelt dat ze
vandaag een nieuwe hobby heeft gevonden. Ach, waar een mens (als ik) al niet
gelukkig van wordt!
