Soms ontstaat tijdens het schrijven van een gedicht een (volgens Google, Bing en de Dikke van Dale) onbestaand Nederlands woord. Het overkwam me bij onderstaand versje. Toen ik het woord vergrijzing tikte dacht ik: als ik er een n tussen zet, vang ik twee vliegen in één klap: vergrijzen = ouder worden, vergrijnzen = ironischer, sarcastischer worden. En dat onbestaand woord geeft perfect aan wat ik doe met de reeks 'Een ouwe man op een koersfiets': m'n eigen ouder worden beschrijven met een vette grijns op m'n gezicht!
 |
| klik op afbeelding voor vergroting |