Afscheid

Mijn vader heeft het niet gered. Als de mens kwetsbaar is, breekt alles wat sluimert uit.
Dat de laatste episode van zijn leven werd ingeleid door een val met de koersfiets is even logisch als symbolisch. Het hoeft niet mooier voorgesteld dan het is: als je oud bent trap je jezelf niet naar hemelse hoogten, je dondert gewoon een diepe afgrond in.
Mijn vader. Meer nog dan vroeger zal hij me vergezellen op mijn tochten. Ik zal zijn hand voelen in mijn jongensrug, ik zal de angst en de verwarring zien in zijn oude ziekbedogen.
Mijn vader, voor altijd op bagagedrager van de vélo waarmee ik door het leven fiets.