Vandaag wordt de Cristal Alken Semi Klassieker gefietst, dwars door Vlaams en Waals Haspengouw. Een goede gelegenheid om het land van mijn voorvaderen nog eens te doorkruisen. In de vroege ochtend pik ik de route van 150 km op aan km 95, in het dicht bij Maastricht gelegen Eben Emael. Er hangt een dichte mist, het zicht is nauwelijks vijftig meter. Na drie kwartier laat de zon zich schoorvoetend zien. De op de weg gekalkte pijlen volgend kom ik via rustige binnenwegen in plaatsen waarvan de namen me o zo vertrouwd in de oren klinken: Guigoven, Gors op Leeuw, Kerniel, Wellen. Ik kan deze toertocht beter omdopen tot Roots Classic.
In Alken, bij de brouwerij, schrijf ik me netjes in en vervolg mijn weg. Het groepje waarbij ik aansluit gaat me iets te snel maar het brengt me wel bij een equipe die mijn tempo fietst. Het golvend akker- en fruitbomenlandschap is in dit jaargetijde en zeker nu zon helemaal is doorgebroken, prachtig.
Na de stempelcontrole splitsen de routes (van 80, 125 en 150 km). Ik ben helaas mijn groepje kwijt. Lange tijd fiets ik alleen door de Hesbaye. In Lantin mogen de deelnemers en paar rondjes draaien op de wielerbaan. Kort daarna kan ik weer in het wiel kruipen, ditmaal bij enkele heren uit de Kempen. Op een helling, twintig kilometer verder, wordt één van hen opgewacht door de man met de hamer. De Hallembaye en het eind van mijn tocht zijn dan al in zicht. Fietsen was vandaag (gelukkig) weer balsem voor ziel & benen.
