We logeren negentig kilometer verderop. Paul, Nico en Albin - die Bolzano gaan bezoeken - zijn zo aardig me met mijn fiets af te zetten op de Via Miramonti, de (nieuwe) Provinciale weg die vanuit Bolzano in grote lussen naar San Genesio leidt. Op de Via Miramonti moet ik de eerste weg rechts - de smalle Via Rafenstein - inslaan en meteen links aanhouden om op de oude Via San Genesio oftewel Jenesier Weg te komen. Niet meer dan een steeg is het, en al vlug zo steil dat het op de lachspieren werkt. Ik heb een 30x28, kleiner kan ik niet.
Na de eerste bocht schieten de percentages verder omhoog. Belachelijk. Het is niet te beschrijven wat je voelt op een stuk van 30 %. Hier is voor mij niet tegenop te trappen.
Ik besluit om alle stukken die als meer dan 25% voelen, te lopen. Na de splitsing met de Via San Giorgio worden de percentages draaglijker, al zitten er korte uitschieters tussen. Nooit geweten dat je stukken van 12, 13% kunt gebruiken om op adem te komen.
Na de eerste kruising met de Provinciale weg (ik moet even naar rechts en dan weer links afslaan) wordt de weg smaller, maar het asfalt blijft goed. Gelukkig is er ook wat bebossing. Geen overbodige luxe bij het 30°. Ik ben drijfnat van het zweet, de druppels gutsen van de klep van mijn petje. Het duurt niet lang of er duikt opnieuw een muur op. Niet te doen. Het kost al heel wat gehijg om hier lopend met de fiets boven te komen. Wat daarna volgt is een stuk met sterk wisselende percentages, van 5 naar 25 of misschien wel 30% en weer terug.
Bij de tweede kruising met de Provinciale weg zie ik San Genesio liggen. Ik ga weer een paar honderd meter naar rechts en draai dan scherp links omhoog. Er staat een bordje met 18%, maar het is een gelijk oplopende weg en dat is, hoe steil ook, een pure verademing. In het dorp raak ik het spoor een beetje bijster. Via een steile met bakstenen bestrate weg kom ik voor de derde keer op de Provinciale weg. Ik klim verder richting Flaas/Vallas en neem op de Saltenweg/via Salto de afslag naar Salten en Gasthof Edelweiss. 25 % geeft een bordje aan. Klopt dat bordje niet of begin ik te wennen aan de hoge percentages? 't Zal toch niet! Met het eind in zicht ga ik bijna fluitend omhoog.
Bij Gasthof Edelweiss zoek ik het terras op en bestel 2 glazen cola van een halve liter. Tijd om na te genieten. En om me af te vragen of ik een berg bedwongen heb c.q op mijn palmares mag schrijven als ik de steilste stukken (in dit geval in totaal zo'n vierhonderd meter) niet gefietst maar gelopen heb?
Na de eerste bocht schieten de percentages verder omhoog. Belachelijk. Het is niet te beschrijven wat je voelt op een stuk van 30 %. Hier is voor mij niet tegenop te trappen.
Ik besluit om alle stukken die als meer dan 25% voelen, te lopen. Na de splitsing met de Via San Giorgio worden de percentages draaglijker, al zitten er korte uitschieters tussen. Nooit geweten dat je stukken van 12, 13% kunt gebruiken om op adem te komen.
Na de eerste kruising met de Provinciale weg (ik moet even naar rechts en dan weer links afslaan) wordt de weg smaller, maar het asfalt blijft goed. Gelukkig is er ook wat bebossing. Geen overbodige luxe bij het 30°. Ik ben drijfnat van het zweet, de druppels gutsen van de klep van mijn petje. Het duurt niet lang of er duikt opnieuw een muur op. Niet te doen. Het kost al heel wat gehijg om hier lopend met de fiets boven te komen. Wat daarna volgt is een stuk met sterk wisselende percentages, van 5 naar 25 of misschien wel 30% en weer terug.
Bij de tweede kruising met de Provinciale weg zie ik San Genesio liggen. Ik ga weer een paar honderd meter naar rechts en draai dan scherp links omhoog. Er staat een bordje met 18%, maar het is een gelijk oplopende weg en dat is, hoe steil ook, een pure verademing. In het dorp raak ik het spoor een beetje bijster. Via een steile met bakstenen bestrate weg kom ik voor de derde keer op de Provinciale weg. Ik klim verder richting Flaas/Vallas en neem op de Saltenweg/via Salto de afslag naar Salten en Gasthof Edelweiss. 25 % geeft een bordje aan. Klopt dat bordje niet of begin ik te wennen aan de hoge percentages? 't Zal toch niet! Met het eind in zicht ga ik bijna fluitend omhoog.
Bij Gasthof Edelweiss zoek ik het terras op en bestel 2 glazen cola van een halve liter. Tijd om na te genieten. En om me af te vragen of ik een berg bedwongen heb c.q op mijn palmares mag schrijven als ik de steilste stukken (in dit geval in totaal zo'n vierhonderd meter) niet gefietst maar gelopen heb?
 |
| Bijschrift toevoegen |