Klimbécile de Liège

Door mijn val (eind augustus) heb ik enkele geplande tochten gemist. Eén ervan zou geleid hebben tot het behalen van het brevet Klimbécile de Liège. Althans, dat was de bedoeling. Of me dat gelukt zou zijn, betwijfel ik. Een rondje met meer dan veertig lamlendig steile kasseienklims in hartje Luik: om zoiets te bedenken moet je Rob Houtepen heten. En een navolgeling hebben die dat rondje tot in de finesses gaat verkennen met de intentie het in één keer te fietsen. En dat doet alleen Roger Thijs. Uit Kanne. In 2011 slaagde hij in zijn opzet. Dit jaar zou ik met hem mee gaan. Zonder veel hoop, maar belofte maakt schuld. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik een goede reden heb om nooit meer mee te hoeven. Roger schreef een lang en schitterend artikel over zijn belevenissen in Luik voor Cyclelive. Hij riep het voornoemde brevet in leven en nodigt alle fietsfanaten uit hem te mailen als ze het rondje van Rob hebben gefietst. Of Roger ingehuurd kan worden als gids, is me niet bekend. Veel plezier alvast!

Roger op de Rue des Escaliers