Gisteren mijn jaarlijks bijpraatrondje gefietst met Godsheidenaar Ivo. We volgden een knooppuntenroute maar raakten na 50 km het spoor een beetje bijster. Terwijl Ivo aan de ene kant van de weg bezig was zijn Garmin op te starten (zeg je dat zo?) sprak ik aan de andere kant van de weg een dame aan. 'Terug tot de rotonde en dan naar rechts,' legde ze uit, 'maar het is nog ver hoor!' voegde ze er aan toe. 'Toch geen 100 km' vroeg ik. 'Nee, dat niet, maar zeker 3 km.' Duidelijk een mevrouw die niet graag fietst! Over anderhalve week ga ik met de heren drie dagen fietsen in het Sauerland. Ik zette de routes uit via Ride with GPS zodat de heren ze kunnen downloaden op hun (gesofisticeerde) Garmins. Zelf behelp ik me (al mijn hele fietsleven) met geplastificeerde stukjes papier met de routebeschrijvingen. Hoe ouderwets kan een mens zijn! Ben ik onwillig, heb ik geen zin om (dure) apparaatjes aan te schaffen die ik moet leren bedienen, heb ik een hekel aan veranderingen of ben ik gewoon tevreden met iets waar ik me (mijn hele fietsleven al) mee kan behelpen? Ik dacht, ik leg de vraag voor aan Perplexity, een broertje van Chat GPT. Zijn conclusie: 'Je bent niet per se koppig of lui, wel een tikkeltje eigenwijs, aangezien je geen zin in gedoe hebt ben je vooral tevreden met wat je hebt. En dat is helemaal oké! Geniet van je geplastificeerde routebeschrijvingen!'
 |
| klik op afbeelding voor vergroting |