Vijftien jaar na zijn dood kom ik steeds meer te weten over de wielercarrière van mijn vader. Mijn fotobestand wordt aangevuld en zijn verhalen worden toegelicht met uitslagen en verslagen (met dank aan Alain Buckinx en Jean Pierre Vanbrabant). Dat ik me zijn verhalen niet altijd even helder voor de geest haal, bewijst het gedicht Marcel Hendrickx, dat te lezen is in mijn bundel Godsheide (2009). Ik citeer:
Marcel Hendrickx
Kijk, zei mijn vader, die man
daar is beroepsrenner geweest,
hij heeft schoon koersen
gewonnen
twee keer Parijs-Brussel,
da's niet niks,
bij de liefhebbers heb ik nog
met hem gefietst,
ik heb hem ooit geklopt,
jazeker, in een spurt
voor de vijftiende
plaats of zoiets
En daarmee heb ik mijn vader wel heel erg tekortgedaan. Want op 20 juli 1947 vond er in Kerniel een wedstrijd voor amateurs (liefhebbers) plaats. Mijn vader klopte Marcel Hendrickx daar, zo blijkt nu, niet voor de vijftiende plaats of zoiets maar voor de overwinning. Met terugwerkende kracht: sorry pa!