In de nieuwe
Grinta wordt de lezer aangespoord z'n fietsdromen te verwezenlijken. De redactie selecteerde er vijfentwintig. Uiteraard was ik (zeer) benieuwd naar hun lijstje.
1.Op nummer één staat '
Het afvinken van topcols'. De
Stelvio, de
Galibier en de
Tourmalet vormen volgens Grinta 'De Heilige Drievuldigheid van de Wielersport'. Ik heb ze alle drie op mijn palmares staan.
2.'
Een dag in het zadel', oftewel 24 uur lang kilometers malen. Mijn persoonlijk record staat op 15,5 uur. Die had ik (samen met Roger) nodig om de
Hel van Houtepen (218 km met 50 Waals barbaarse hellingen)
tot een goed
einde te brengen
.
3.
'Droomroutes uit de duizend': Grinta adviseert de fietser er in z'n eentje (zonder smartphone) op uit te trekken, in een prachtige omgeving, op een moment dat er nog geen toeristen te bespeuren zijn. Schitterende cols die ik in m'n eentje in alle vroegte beklom: de Aubisque, de Stelvio, la Toussuire, de
Ventoux.
4.Onder een '
Zotte roadtrip' wordt een fietstocht van minstens enkele weken verstaan. Om de batterijen op te laden, om jezelf terug te vinden. Op fietsbedevaart naar Santiago de Compostella bijvoorbeeld. Voor zo'n tocht ben ik, zo vrees ik, niet avontuurlijk genoeg. Bovendien komt mijn ziel tot rust bij vrijwel iedere fietstocht die ik maak. Echt waar!
5.Een van de zwaarste onderdelen in het wielrennen is '
Een ploegentijdrit rijden'. Volgens Grinta moet je het een keer geprobeerd hebben. De gebroeders Wolfs uit Eijsden organiseerden ooit
De Wilde Kuitenbijters Koers. Onderdeel daarvan was een korte koppeltijdrit, meer een Trofeo Baracchi dan een ploegentijdrit. Veel afzien deden mijn compagnon en ik niet: we spaarden onze krachten voor de rest van de tocht en eindigden uiteraard als laatste.
6.'
Doe eens monumentaal' en fiets de vijf topklassiekers. Dat zal me nooit helemaal lukken, maar van vier monumenten (
Ronde van Vlaanderen,
Parijs-Roubaix,
Luik-Bastenaken-Luik en
Ronde van Lombardije) heb ik wel de finales dan wel de voornaamste heuvelzones gefietst.
7.Een '
Strava strever' zal ik nooit worden omdat ik Strava niet gebruik: stel je voor dat heel de wereld kan vaststellen hoe laag mijn gemiddeldes zijn!
8.'
Oorkondes verzamelen' staat op nummer acht. Ha, ik fietste de Ventoux op één dag van drie kanten op en ben dus lid (officieel, geregistreerd als nr 2227) van
Le Club des Cinglés du Mont Ventoux.
9.Voor een '
Grand Fondo out of the box' moet je naar Mexico, Rusland, Brazilië, Indonesië of Zuid-Korea. Ben ik inmiddels te oud en niet avontuurlijk genoeg voor.
10.'
Everesting', dat lijkt me een heel mooie uitdaging: 8.848 hoogtemeters op één dag bij elkaar fietsen. Daarvoor zou ik acht keer na elkaar een col als de Glandon moeten beklimmen. Ik kan ook dichter bij huis blijven en 73 keer de Schweiberg (2380 meter lang) op fietsen. Dan heb ik meteen droom nr 15 verwezenlijkt. Nou ja, ik ben al blij dat ik
peetvader ben van de Doodeman, de Gulpenerberg en de Eyserbos.
Peetvader van zo'n helling word je door er 25 keer na elkaar naar boven te fietsen.
11.Een echte koers rijden. '
Coureur voor één dag' was ik één keer, op m'n zeventiende. Hoe me dat beviel?
Toen ik het parcours verliet / na drie van tien / af te leggen rondes // zag ik mijn vader / tussen de toeschouwers staan: // hij schudde zijn hoofd.'
12.Op nummer twaalf staat '
Zelf een fiets monteren'. O jee, ik ben zoon van een fietsenmaker, maar dat zegt niets. Mijn broer en ik werden vanaf ons twaalfde geacht mijn vader
te helpen bij het repareren van fietsen. Binnen de kortste keren wist mijn broer een fiets tot het kleinste onderdeel uit elkaar te halen en weer feilloos in elkaar te zetten. Ik ben nooit verder gekomen dan het plakken van een band. En dat gebeurde vaak op zo'n manier dat de vloek van mijn vader nog lange tijd nagalmde in het werkhuis. Veel verder zijn mijn twee linkerhanden nog steeds niet geraakt.
13.
'Een rondje fietsen … like a pro.' Een meerdaagse cyclosportieve rittenkoers, 't is voor mij niet weggelegd. Te weinig talent, veel te weinig talent!
14.'
Een eigen ploeg opstarten,' kan redelijk breed geïnterpreteerd worden. Een paar jaar geleden organiseerde ik de
Giro di Poesia. Daarin reden 9 collega-wielerdichters mee (door Mergelland en Voerstreek) om op verschillende plekken uit eigen werk voor te lezen voor een klein peloton meefietsende toehoorders.
15.De
langste tocht die ik ooit fietste was 230 km. '
De magische 300' hoef ik niet zo nodig te halen.
16.'
Een trainingsplan opstellen (en volgen)'. Tja, als voorbereiding op een fietsvakantie in het hooggebergte werk ik er altijd naar toe dat ik
een Mergellands rondje van 100 km met 20 hellingen (25 km klimmen aan gemiddeld 5%) makkelijk aankan. Op de cols is er dan tijd voor
esthetisch & atletisch genot; in een zielstrelend decor wordt er aan mijn ziel gepeuterd; adrenaline & endorfine voeren er een vrolijk dansje op.
17.Mountainbiken, veldrijden, gravelriding: ik ben er geen liefhebber van. '
Weg van de weg' raak ik naar mijn gevoel al te vaak als ik knooppuntenroutes in Wallonië en Duitsland volg.
18.'
Winter miles, summer smiles': ik blijf de hele winter door fietsen, maar aangepast,
zeer aangepast!
19.Eroica's, ik kijk er graag naar, maar zelf ga ik niet '
In de teletijdmachine'. Daarvoor moet je een fiets en wielerkleding van minstens 30 jaar oud voor aanschaffen. Wel ga ik ieder jaar naar de Eroica Valkenburg. Bij een Italiaanse handelaar koop ik dan telkens twee paar Italiaanse retro-sokken, de enige sokken die mij echt lekker zitten.
20.'
In eigen land is het ook plezant': dat klopt, en dan beschouw ik België en Nederland als eigen landen. Met mijn eega fietste ik o.m. de
Mergellandroute, de
Vredesroute, de
Elfstedentocht, de
Brede Duinen Route, de
Vennbahnroute, het
Land van de Witte enz. Vanuit Maastricht heb ik een aantal
eigen fietsroutes: Mergelland, Maasland, Kempen, Haspengouw, Voerstreek, Land van Herve en Ardennen liggen van hieruit binnen fietsbereik. Geen mooiere plek om te wonen dus!
21.'
Fiets met een (ex-)prof': ik heb er niet zo'n behoefte aan, hoewel, ooit trok ik op de Sibbergrubbe een sprintje om (heel) even naast een
echte Rabobanker te kunnen fietsen! Volg de link als je wil weten hoe dat verliep!
22.Op de fiets zie ik er graag gesoigneerd uit, maar ik besteed geen aandacht / geld aan dingen die maken dat ik uniek door het wielerpeloton fiets, geen '
Me, myself and I' dus.
23.'
Koffiebars afschuimen'. Alley Cat Bikes & Coffee in Maastricht ken ik, alsook Café Coureur in Kerniel. De andere door Grinta genoemde koffiebars kregen van mij halverwege dit jaar een exemplaar van
Het groot wielerwoordenrijmpjesboek toegestuurd. Of het overal op de leestafel ligt?
24. '
Zwift ontdekken': op een interactieve fietstrainer via een online fietsplatform je krachten meten met de rest van de wereld: ik heb geen idee of ik dat soort fietsen leuk vind. Naar een sportschool ben ik ook nog nooit geweest, ik fiets het liefst heel ouderwets, buiten dus.
25.'
Voor het goede doel fietsen': ik hoef het niet zelf te doen, want er bereiken me geregeld vragen om een financiële bijdrage van kennissen / familieleden die wel deelnemen aan zo'n tocht.
M'n oudste zoon fietste enkele jaren geleden zes keer naar boven in Alp d'Huzes.
Ik denk dat ik mag stellen dat ik op mijn eigen manier aardig wat van de door Grinta geselecteerde dromen geheel of gedeeltelijk verwezenlijkt heb. Laatst vroeg mijn zoon of ik nog onvervulde fietswensen heb. Ik ben op een leeftijd dat niets meer moet maar alles mag. De Angliru, de Zoncolan, de Pico de Veleta: het zou gaaf zijn, maar ik treur niet als het niet gebeurt. Al moet ik bekennen dat ik er heel stiekem van droom om op m'n zeventigste (in 2021) nog een keer de Stelvio op te fietsen! Met de Galibier zou ik ook al tevreden zijn!
